غذاهای ایرانی
در تاریخ افسانهای ایران آمده است که پختن غذا از دوران پادشاهی ضحاک آغاز شد. پیش از آن دیوها به این هنر آشنایی داشتند و انواع آشها و اباهای خوش و خوردنیهای لذیذ را میپختند.
از میان نوشتههایی که از زبان پهلوی در دست است در رساله دلکش خسرو کواتان و ریتک (خسرو و ریدگ) نکاتی دربارهٔ خورشها و خوردنیها و شیوهٔ بکار بردن و چگونگی آنها در دوره ساسانی به دست میآید که در تنظیم تاریخ آشپزی در ایران مآخذ معتبر است. نام بسیاری از طعامهای ایرانی و اصطلاحات طباخی که معرب کرده شده است در کتابهای زبان عربی دیده میشود.
در زبان عربی کتابهای چندی در زمینهٔ آشپزی وجود دارد که با پختوپز ایرانیان بی ارتباط نیست چه از حیث اصطلاح و واژه میان این دو دسته شباهتهایی دیده میشود. این امر احتمالاً به این سبب بوده است که در دستگاههای دیوانی و اداری خلفای عباسی تعداد زیادی از ایرانیان دخیل بودند و طبعاً آداب و عادات آنان در زندگی اعراب نفوذ کرده، از جمله روش آشپزی ایران در زمان عباسیان مورد توجه قرار گرفته است.
غذاهای ایرانی
غذاهای ایرانی جزو غذاهایی محسوب میشود که اکثر افراد در هر کجای این کره خاکی تمایل دارند تا حتی یک بار هم که شده یکی از آنها را تست کند و مزه اش را بچشند؛ البته از حق نگذریم که این غذاهای سنتی خوشمزه در هر نقطه از ایران طعم و مزه خاص خودش را به یدک میکشد و شما نمیتوانید مزهای تکراری در آنها پیدا کنید.
حتما این جمله را شنیده اید که ایرانیان، مردمانی خوش غذا هستند. هر کدام از اقوام کشورمان غذاهای لذیذ مربوط به منطقه خود را دارند و ساعات زیادی را صرف تهیه و پخت این غذاها می کنند. علاوه بر غذاهای محلی، تعداد زیادی از غذاهای خوشمزه وجود دارند که در سراسر ایران و مخصوصا در مهمانی ها سرو می شوند.
انواع غذاهای ایرانی
همه خوراکها بر اساس شاخصههایی همچون نوع مصرف، روش پختوپز، گوناگونی مواد اولیه مورد استفاده و یا منطقهای که آن غذا (پزا) رایج و شناخته شده است؛ تقسیمبندی میشوند. از مهمترین غذاهای ایرانی میتوان به آبگوشت، قورمه سبزی و کبابهای ایرانی اشاره کرد.
خوراکهای ایرانی را میتوان در انواع زیر طبقهبندی نمود
انواع آش، حلیم، اشکنه، کله جوش
انواع آبگوشت و سوپ، شوربا
انواع کوکو، کوفته و دلمه
انواع فراوردههای لبنیاتی
انواع شامی، کتلت و فلافل
انواع تهدیگها
چلو (برنج سفید که با خورش یا کباب همراه است)
انواع پلو (برنج مخلوط)
انواع خورش و قلیه
انواع کباب و جوجه کباب
انواع برانی، خوراک لوبیا، عدسی، نرگسی و مسما
انواع شیرینی، دسر، و شربت
انواع ترشی، رب، شور و چاشنی
انواع تهچینها
انواع ادویهجات و چاشنیهای غذایی
انواع خوراک سنتی با گوشت، مرغ، میگو و ماهی
انواع خوراک با کله، پاچه، دل، قلوه، مغز و سیرابی
صبحانه ایرانی
صبحانه از جمله غذاهای اصلی در فرهنگ ایرانی است. عدسی، هلیم وکله پاچه از مهمترین غذاهای مخصوص صبحانه میباشد که در ایران طرفدار زیادی دارد و در ایام تعطیل مردم ترجیح میدهند از آنها استفاده کنند، ترکیب مناسبی از غلات (گندم) و حبوبات (عدس) و همچنین گوشت سفید (موجود در حلیم (حلیم) که معمولاً گوشت بوقلمون است) به اضافه مقادیری روغن خوراکی است. حلیم در فصول سرد بسیار مورد استقبال قرار میگیرد.
Traditional cuisine
La cuisine iranienne est succulente mais il faut avoir la chance d’être invité pour la goûter sous sa forme complète. C’est une cuisine très variée. Les plats principaux sont à base de riz safrané (berenj) et d’une sauce mijotée pendant longtemps (khoresht) ou de riz mélangé avec des herbes, des fèves, des cerises-griottes… Quand le riz est accompagné du khoresht ou une variété de viandes grillées, on l’appelle chélo, chélo-kabab (riz avec brochettes), chelo morghe (riz au poulet) ou chelo khoresht-e-bademjoun (riz avec khoresht aux aubergines). Quant au riz mélangé, il est appelé polo précédé souvent du nom des ingrédients le composant comme âlbâloo-polo (riz avec griottes), bâghâli-polo (riz avec fèves), sabzi-polo (riz avec herbes) ou plein d’autres recettes. Le goût de base est plutôt aigre/doux ou acide mais jamais épicé. On utilise beaucoup d’herbes fraîches dans la cuisine iranienne.
Le plat national servi dans tous les restaurants est le chelo-kabab. Des brochettes de viandes haché (koubidé) ou en morceaux marinés (barg) accompagné d’une montagne de riz parfumé, préparé à la vapeur et safrané. On le mange avec du beurre, un condiment acide : le sumac (somâghe en persan) ou encore des tomates grillés accompagnées souvent de l’oignon cru et du yaourt (mâst).
D’autres groupes de plats sont des kookoo (une sorte d’omelette épaisse avec des herbes, de la pomme de terre, des légumes…) dont il existe plusieurs variétés et des koufteh (des grandes boulettes à base de viande, du riz, des herbes, des fruits, …). Il existe aussi une grande variété de Âsh, une soupe épaisse faite avec des légumes secs, des herbes et des petits morceaux de viandes. Par exemple, âsh-e-reshte (avec des nouilles de riz), âsh-e-djo (avec des orges)…
Le pain iranien (nâan ou plus argotique noon) est aussi très spécial et il en existe quatre variétés courantes qui se préparent dans les boulangeries spéciales un peu partout dans le pays. Il s’agit de grandes galettes plates cuites dans des fours traditionnels pendant quelques minutes. Les différentes variétés sont :
Sangak : préparé sur un lit de cailloux brûlants
Tâftoun : souvent accompagne les chelo-kababs
Lavâsh : des feuilles très minces pouvant se conserver plusieurs jours
Barbari : se mange plutôt pour le petit-déjeuner
Les Iraniens n’ont pas une grande tradition du dessert après manger et en général le repas se termine avec des fruits et surtout du thé. Les sucreries ou tout autres gourmandises (en particulier fruits secs) se mangent tout au long de la journée. La pâtisserie est très bonne et vous trouverez une grande variété de gâteaux sec (chirini-e-khosk) ou des gâteaux en crème (chirini-e-tar, littéralement pâtisserie mouillée). Pensez à demander des bonnes adresses de pâtisserie à vos amis iraniens. Sachez qu’en Iran la boulangerie et la pâtisserie sont deux choses complétement séparées. La boulangerie n’est pas un vrai magasin mais souvent un petit local où on fabrique du pain sur place pour les besoins du quartier alors que les pâtisseries peuvent être de très grands magasins où l’on trouve à la fois de la pâtisserie mais aussi différentes sucreries, et des graines grillés et salés dont les Iraniens raffolent.
Essayez également la glace iranienne (bastani-irani ou akbarmashti du nom de son fondateur au XIXème siècle). C’est extra ! Préparé avec du safran, de l’eau de rose et du lait cru (quoiqu’on en trouve aussi avec du lait pasteurisé en fabrication non artisanale) et mangé souvent entre deux petites gaufrettes en sandwich.
Les grandes cuisines internationales sont aussi présentes dans les grandes villes et notamment à Téhéran. Cependant, les pizzas et les hamburgers sont parmi les plats les plus appréciés des jeunes et on en trouve partout.
Boire un verrre / sortir
On ne trouvera pas d’alcool en vente libre. N’essayez surtout pas de vous en procurer quand même, et encore moins d’en faire entrer dans le pays. Cependant toute forme d’alcool se trouve “sous le manteau”. Les Iraniens appellent bière une sorte de soda à base de malt mais il n’y a absolument pas d’alcool dedans. Les sodas sont très appréciés et plusieurs compagnies nationales partagent le marché avec une grande compagnie américaine. La boisson nationale est le thé. On en trouve dans tous les foyers et la première chose en arrivant chez quelqu’un est d’accepter l’invitation à une tasse de thé. La préparation du thé est “à l’iranienne”, sur le samovar ou le gaz mais on laisse le thé infuser avec la vapeur d’eau.
Une autre boisson qui accompagne souvent le chélo-kabab est le dough, boisson salée à base de yaourt et d’eau gazeuse avec quelquefois des herbes aromatisées.
در ادامه میتوانید بخوانید …..
- غذاهای فرانسوی
- طرز تهیه پو او فو از غذاهای اصیل فرانسوی
- 15 غذای محبوب فرانسوی که باید امتحان کنید
- غذاهای برتر فرانسوی
- راهنمای خرید پنیرهای فرانسوی در پاریس
منبع :
