5 موزه نفس گیر پاریس که به واسطه ساختمانهایی که در آن ها واقع شده اند ، از هم متمایز می شوند: سازه های باشکوه که معماری غیر معمول یا دقیق آن ها را به نوعی به خودی خود به آثار هنری تبدیل می کند.
پاریس با داشتن تعداد زیادی از موزه های در سطح جهانی – از لوور تا Palais de Tokyo – پاریس به دلیل دارا بودن مجموعه های هنری زیبا و بی نظیر در سراسر جهان مشهور است. اما در بعضی موارد، این شاهکارهایی که درون موزه هستند، تنها تنها دلیل بازدید موزه برای بازدیدکنندگان نیستند.
آنها اغلب توسط معماران مشهور طراحی شده ، زیبایی و پیچیدگی را به چشم انداز شهر می افزایند و اغلب مجموعه های موزه را به روشی جالب و مناسب ارائه می کنند.
ادامه این مطلب بخوانید تا دریابید که در کجا می توانید این معماری های نفس گیر را تحسین کنید و در حالیکه بصورت همزمان میتوانید از بهترین موزه های پایتخت فرانسه بازدید کنید.
- Centre Georges Pompidou , مرکز ژرژ پمپیدو
- Musée du Quai Branly
- Grand Palais
- Fondation Louis Vuitton
- Institut du monde arabe
1. Centre Georges Pompidou , مرکز ژرژ پمپیدو
مرکز ژرژ پمپیدو ، مطمئناً یکی از بناهای عجیب و غریب که تبدیل به بخشی از نمادهای مناظر پاریس در قرن بیستم شده است ،مرکز ژرژ پمپیدو یک ایستگاه اساسی برای طرفداران معماری پس از جنگ است.
طرح مبتکرانه این ساختمان در سال 1971میلادی، در رقابتی که برای طراحی یک مرکز فرهنگی جدید برگزار شده بود، پیشنهاد شد و به سرعت، نیز توانست نظر مثبت داوران را جلب کند.
این طرح توسط معماران، ریچارد راجرز و رنزو پیانو ارائه شده بود و توانست گوی رقابت را از دست سایر رقبا برباید و برنده مسابقه شود.قبل از روز آغازین کار، بسیاری از پاریسیها با ایده ساخت چنین دپارتمان در وسط محله تاریخی بیبورگ مخالفت میورزیدند؛ با این حال، هنگامی که این مرکز در دسامبر 1977 میلادی دربهای خود را به روی عموم گشود، دیدگاه آنها تغییر یافت.
حتی روزنامه فرانسوی «لو فیگارو» اظهار داشت كه:
« Paris a son propre monstre, comme celui de Lochness »
«پاریس هیولاى خود را دارد ، مانند هیولای Lochness.»
ژرژ پمپیدو یکی از اولین نمونههای بزرگ ساختمانهای inside out در تاریخ معماری جهان بود که سیستم سازهای، سیستم مکانیکی و مدارهای الکتریکی در سطح خارجی بنا ظاهر شدهاند. تمام قسمتهای عملکردی این مرکز با رنگ نمایان شده اند:
لولههای سبز رنگ مربوط به تاسیسات آب، داکتهای آبی رنگ برای کنترلهای آب و هوا، رنگ زرد برای سیم مدارهای الکتریکی و رنگ قرمز مربوط به مدارها و سیستمهای امنیتی هستند.
همچنین تیرها و ستونهای سازه ساختمان نیز دیده میشود. منتقدان آن را به انسانی شبیه دانستهاند که دل و رودهاش بیرون از بدن قرار دارد.
پیانو و راجرز هنگام طراحی آن ، ایده ای از جنس دموکراتیک در ذهن داشتند. هدف آنها از ساختن این ساختمان بر خلاف سایر نقاط جهان و تبدیل شدن به یک فضای عمومی واقعی برای فرهنگ ، اوقات فراغت و اجتماعات بود.
شاید برجسته ترین ویژگی ساختمان فضای بی پایان آن از طبقه ای به طبقه ای دیگر باشد. در واقع هیچ سازه تحمل باری در بین طبقه ها قرار ندارد.
آنها کاملاً انعطاف پذیر هستند و به راحتی می توانند برای نمایشگاه یا رویدادهای ویژه توسط مجرمان تنظیم شوند.
حدود 15000 تن فولاد و شیشه برای ایجاد این ساختار غول آسا مورد استفاده قرار گرفت ، که امروزه توسط پاریسی ها به عنوان قلب و روح مرکز پاریس شناخته می شود.
به نظر می رسد که دیدگاه آرمانشهرانه از معماران موفقیت غیرمعمول داشته است: مرکز پومپیدو یا بوبورگ “Pompidou” یا “Beaubourg” همانطور که در محلی گفته می شود ، یک مرکز فرهنگی ، یک موزه و یک کتابخانه عمومی است که هر روز مورد استفاده شهروندان قرار می گیرد. افق این یک بخش اساسی در فرهنگ پاریس ، و نه فقط برای افراد ثروتمند است.
مرکز ژرژ پمپیدو علیرغم قدمت خود ، همچنان جذابیت خود را حفظ کرده است.
Musée du Quai Branly .2
یکی دیگر از 5 موزه نفس گیر پاریس و جدیدترین های پایتخت فرانسه ، این موزه و مرکز فرهنگی گسترده است که به هنر و فرهنگ آسیا ، آفریقا ، اقیانوسیه و قاره آمریکا اختصاص دارد و یکی دیگر از نفس گیرترین سازه های جدید این شهر است.
طراحی آن توسط آرشیتکت تحسین برانگیز فرانسوی ژان نوول و به سفارش ژاک شیراک، رئیس جمهور سابق فرانسه، و به منظور جمع آوری 300،000 آثار هنری از ده ها فرهنگ ساخته شده است.
این ساختار بر روی ستونهایی قرار گرفته و بیش از پنج سطح قرار دارد، ساختار بر روی چندین جعبه ی رنگی متمرکز شده بر روی شیشه و نمای اصلی فلز متمرکز شده است و فضاهای نمایشگاهی صمیمی تری را درون بزرگتر و بازتر ایجاد می کند.برای دسترسی به فضای اصلی نمایشگاه ، بازدید کنندگان از طریق باغ های سرسبز داخلی هدایت می شوند. فضاها و سوله های متنوع این موزه تنها از طریق فرایند اکتشافات فردی به نمایش در می آیند.
شفافیت و کدورت نیز برای ایجاد یک حس رقابت و پنهان کاری و محرمانه ، متناسب با رسالت موزه در هم تنیده شده است.بازدید کنندگان را با شیوه های هنری و فرهنگی در خارج از غرب آشنا میشوند.
سازه این موزه نیز بدون بحث و جدال نیست. بسیاری موزه را متهم به رفتاری تحت عنوان “عجیب و غریب” با کشورهای غیر غربی ها و تجلیل از عصر قدرت استعماری کرده اند ، اما طراحی این موزه نفس گیر پاریس بدون شک جالب و ارزشمند است.
دیوار سبز
Branly نیز به خاطر “دیوار زندگی سبز” آن بزرگ شناخته شده است که عمدتا در بالای ساختمان معلق است و بیش از 2600 فوت مربع است. این دیواره توسط پاتریک بلان، گیاه شناس و پژوهشگر طراحی شده است و 1500 گیاه را از 150 گونه مختلف تشکیل می دهد – یک اکوسیستم زنده واقعی که بر روی یک موزه معلق است. سرخس، یخ زده، فوچس و بتونه از سبزیجات هستند.
رستوران پانورامیک پشت بام
رستوران “Rooftop” در Quai Branly، Les Ombres نیز توسط Jean Nouvel طراحی شده و از منظر دیدنی با شکوه شهر، از جمله برج ایفل، که در نزدیکی آن است، فراهم می کند. این یک مکان ایده آل برای غذا خوردن عاشقانه در پایتخت است.
موزه Quai Branly یکی از پر بازدیدترین ها در جهان در دسته خود است. همچنین همواره تعداد بازدید کنندگان زیادی مانند Grand Palais را به خود جلب می کند که ما آنرا در ادامه به شما معرفی خواهیم کرد.
Grand Palais.3
این همان چیزی است که شما آن را “قدیمی اما شیرین””old but sweet” می نامید. یکی از برجسته ترین نمونه های معماری Belle-Epoque در اروپا ، فضای عظیم نمایشگاه معروف به Grand Palais ، هنوز هم در اوایل قرن بیستم به عظمت پاریس گواهی می دهد.
این موزه با پانل های شیشه ای زیبا و فلز سبز روشنش ، دقیقاً در زمان نمایشگاه جهانی 1900 در پاریس افتتاح شد ، که نمادی از تحول جسورانه و مدرن این شهر بود.
پس از گذشت چندین دهه از میانه قرن بیستم ، در ابتدای قرن بیست و یکم کاملاً بازسازی شد و به یکی از پرفروش ترین مکان های نمایش موقت در شهر و همچنین نمایشگاه FIAC (نمایشگاه بین المللی هنر معاصر)تبدیل شد.
اگر می خواهید در مورد Belle Epoque درباره پایتخت فرانسه اطلاعات بیشتری کسب کنید ،این باید در برنامه سفر شما باشد ،در کنار کاوش در فروشگاه های قدیمی Printemps و فروشگاه های گالری لافایت ،که همچنین ساختمانهای منحصر به فردی از دوره را در خود جای داده است.
Fondation Louis Vuitton .4
فونداسیون لوئیز ویتون, یکی دیگر از 5 موزه نفس گیر پاریس و یک مرکز جدید خصوصی برای ارائه هنرهای معاصر در پاریس است که در سال 2014 درهای خود را به روی عموم مردم باز کرد ، نام Fondation Louis Vuitton پس از سازنده لوازم جانبی لوکس نامگذاری شده است. اما طراحی معمار مشهور آمریکایی ، فرانک گری ، که به دلیل الهام گرفتن از اشکال ارگانیک موجود در طبیعت شناخته می شود ،قبلاً مردم پاریسی را اغوا کرده است.
ظاهراً به نظر می رسد که این ساختمان به طور مستقیم بر بادهای آینده تکیه زده است ، ساختمانی حیرت انگیز از،یک کشتی فولادی و شیشه ای را با 12 بادبان خود که به بیرون متصل است ،از 3600 پانل شیشه ای جداگانه و 19،000 پانل داکتال ( نوعی بتن مسلح) ساخته شده است.
او آینده نگر به نظر می رسد ، تقریباً از عصر فضا ، اما گری ” Gery ” همچنین از سقفهای شیشه ای در سالن های نمایشگاهی Belle-Epoque مانند Grand Palais الهام گرفته است (شکل زیر را ببینید).
علاوه بر تفسیر آینده نگرانه قایق بادبانی ،همچنین ممکن است در این ساختمان یک پوسته سفید براق یا شاید یک سری از امواج شیشه ای را در دریا ببینید.آنچه مسلم است ، این است که علاوه بر افزوده شدن به صحنه هنر معاصر پاریس ، این شهر را پر جنب و جوش تر کرده است ،احیای شهری که در ابتدا به عنوان کمی قدیمی و سرد تلقی می شد.
تعداد زیادی نمایشگاه در Fondation ، که در حاشیه Bois de Boulogne سبز ، یکی از بزرگترین پارکها و فضاهای سبز پاریس واقع شده است ، گرد آمده اند.در داخل ، فضاهای نمایشگاهی در معرض نور قرار می گیرد و رستوران دلپذیر گاسترومونیک ، با داشتن ماهی نارنجی اش که از سقف معلق است و همچنین توسط گری طراحی شده است ، یک محیط بی نظیر را برای یک ناهار معمولی یا شام رسمی تر ایجاد می کند.
Institut du monde arabe .6
انستیتوی جهان عرب: ترکیبی از طراحی مدرن و سنتی
سرانجام ، مؤسسه جهان عرب یکی از 5 موزه نفس گیر پاریس و زیباترین ساختمانهای پاریس است که از طراحی خاورمیانه الهام گرفته است و همچنین یکی از جالب ترین بناهایی است که محله قدیمی لاتین را در ساحل سمت چپ را آراسته می کند. گرچه این منطقه به منطقه ای باستانی و تاریخی شناخته میشود ، اما این مؤسسه چشم اندازهای جدید و سبکی جسورانه ، معاصر و بین فرهنگی را برای این منطقه به ارمغان می آورد.
این مؤسسه فرهنگی که در سواحل رود سن واقع شده ، به هنر و سنت های خاورمیانه و شبه جزیره عربستان اختصاص داده شده است، توسط ژان نوول طراحی شده است.نمای شیشه و فلز با شکوه و همچنین تابلوهای فلزی متحرک آن با الگوهای پیچیده که از سنت های موزائیک کاری فرهنگ های مراکش و ترکیه را منشا می گیرد
، یکی از برجسته ترین و اصیل ترین شهرها است.در حالی که پانل ها به آرامی بر روی صفحه نمایش در پشت شیشه حرکت می کنند ، چشم ، تغییراتی ظریف از نور و سایه را درک می کند که به نظر جلوه ای از یک سراب آبی از کویر در دست می دهد.در داخل ، نور فیلتر شده از بیرون برای بیرون کشیدن اصول طراحی سنتی سبک های معماری اسلامی در نظر گرفته شده است.
برنامه های جالب و دائما به روز شده نمایشگاه ها ، فیلم ها و رویدادهای دیگر نگاه عمیق تری به سنت های فرهنگی و هنری جهان عرب می دهد ، در حالی که اتاق چای پانوراما در طبقه 9 هر دو یک استراحت آرامش بخش و منظره ای باشکوه از سین و شهر فراتر از آن ارائه می دهد.
منبع :